serin yeller esiyordu ayaklarýmýzýn altýnda nefesizim donuyordu her kelimemiz soðuk çýkýyordu yuvasýndan yanlýz bir çam aðacýna sýðýnmýþtýk ayaklarýmýzýn altýndaydý þehir soðuktu kimsesizdik inandýðýmýz hiç bir þey yoktu o anda orda yanlýz bir çam aðacýna sýðýnmýþtýk dallý budaklý saklýyordu bizi gözlerimiz öpüþüyordu günahtý ayýptý donan dudaklarýmýza ihanetti adý her neydi bilmiyorum sulu gözlü bir kentin kurak çýkmazýndaydýk bir çam aðacýna sýðýnmýþtýk ellerimiz üþüyordu göðsümüz sýmsýcak dokunmadýk soðudu ayaklarýmýzýn altýnda akan bir dünya vardý uyanmýþ ve uzun serüvenleri olan. arabalar tramvaylar otobüsler... otobüs duraklarýnda yanlýzlýðýný diþlerinin arasýna sýkýþtýrmýþ bir kalabalýk ve bir yerlere yetiþme telaþý halbuki biz oturuyorduk ya bizim dýþýmýzdaki hayat çok uzundu yada biz kýsa cümleler kurarak yaþýyorduk yanlýz bir çam aðacýna sýðýnmýþtýk eksiktik eksildik...
Sosyal Medyada Paylaşın:
_loran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.