DÜNYA UYURKEN

Merhaba benim sadýk olmayan yarim
Genzime kaçan birkaç sözü söylemeye geldim
Nefesim ýsýtamýyor soðuktan donmuþlarý
Yüreðim býrakýveriyor ahlak yolundan sapmýþlarý
Hani bademciklerin aðrýr ya yutkunmaya çalýþýrken
Sözcükler batar benliðinin ücra köþelerine
Ortadan bir feryat fýþkýrýr ve sadece yaþayan duyar
Birkaç desibel artýrsan ölüme yelken açarsýn
Sýnýrýný çizmiþ hayat hepimizin sinsice
Çok kirlenmiþ hissediyorum etrafýmdakileri
Bir yürekte bin duvar, ulaþmaya yetmiyor zaman
Bir aþkta iki zarar, iki ölü iki yaralý aklýmda kalan
Yeni yeni açýyorum gözlerimi sadýk yarim
Ben uyurken dünya çok deðiþmiþ
Dünya uyurken de sen deðiþ, gel kýr inadýný
Elinden tut içimdeki gönlü kýrýk çocuðun
Caným azalýrken her saniye gitgide
Canýma can kat, uyutalým geçmiþi baharda
Ve bir daha kýþ gelmesin, sakla beni
Yaza sakla, bahara sakla, bize sakla
Dünya uyurken biz hiç uyumayalým
Sosyal Medyada Paylaşın: