Sakýzlýk Aðacý derdik
Toroslarda çok
Sýcak yaz günlerine
Gövdesinde bir çentik
Akmalar akar durur
Kaynatýlýp bir güzel
Süzülünce püren dalýndan
Ne de güzel sakýz olur
Çiðnemeye doyum olmaz
Mis gibi kokar aðýz;
Sýkýldýkça canýmýz
Dilimizin ucuyla þiþirip
Çat çat çatlatacaðýz!..
Tane tane meyvesi
Önce kýzýl pembedir
Sonra meneviþ mavisi
Belki de rengi
Menekþenin moruna
Benzediðindendir
Geviþin viþi
Menekþenin mene’si;
Meneviþin isim ninesi
Dal dal yaprak yaprak
Severek yer keçi
Tazecik sürgünlerini
Ye de bir tadýna bak!
Karný doyan davar
Yazýn sýcaðýnda
Sakýzlýk aðaçlarýnýn
Gölgesinde barýnýr
Habire geviþ getirir;
Ýþte ge/viþin geliþi
Menekþe moru
Mene/viþe doðru:..
Meneviþ, çitlenbik
Her tanesi besin
Kahvesi bile var
’Menengiç kahvesi’ diyorlar,
Derde deva diye içiyorlar..
Ah, Hani benim keçilerim
Antalya Döþemealtý,
Rahmetli babamýn
Öðretmenllik yaptýðý
Killik köyü,
Koyun keçi otlattýðým
Topkaralar Mahallesi
Karaveliler’e yakýn!
Bakýn bakýn
Biraz daha geri bakýn
Karaveliler köyündeki
Gök gürlediðinde
-Gürgür baba geliyor
deyip, okul kapýsýndan
Korkup içeri kaçtýðým
Günlerdeki yýldýrýmlar
Çatlamasýn sakýn
Gülerim güler;
Turan abim,hey Bülent
Çocukluk arkadaþým
Kulaklarýmda sesiniz
Nerelerdesiniz?!
Çobanlýk yaptýðým
Daðlar taþlar
Kuþ vurduðum
Akmalý Sakýzlýk aðaçlarý
Akma gibi yapýþýk
Tenimde çocukluðum
Ne günlerden ne günlere
Nereden nerelere gittik geldik?!
Elimde kuþ sapaný
Meneviþ Çitlenbik
Dallarýnda sarýkuþlar
Bazýlarý minicik
Yaðlý kendir kuþu,
Bir taþ sýksam
Düþer biri hemen
Yolarým tüylerini,
Baðýrsam güttüðüm keçilere
Yankýlanýr sesim;
Daðlarda çocukluðum
Anýlarým bir bir
Dönüp gelmez mi ?!
Bir avuç çitlenbik
Çiðnedim tadým tadým
Gezdim köyleri
Dolandým daðlarda
Çocukluðum adým adým..
...
Çiðnendikçe çitlenbik
Dilde tatlanmaz mý hiç
Çocukluðunu geç artýk
Üstüne bir yudum su iç!?!
-II-
Hey gidi günler hey
Yaslanýp gövdesine
Oturuyorum gölgesinde
Bir sakýzlýk aðacýnýn;
Gözümde tütüyor ýlgýt ýlgýt
Yaz sýcaðý buram buram
Unutur muyum hiç
’Sen rezillik görmeden
Okuyup adam olmazsýn!’
Biraz çobanlýk yap
Rezil ol, akýllan biraz!’diye
Birkaç koyun
Birkaç keçi almýþtý babam,
Yavrularý emmesin,
Süt kalsýn yavrularýma diye
Kese dikip takmýþtý anam
Keçilerin memelerine;
Böyle adam olduk
Ýþte biz anam babam?!
Þaban AKTAÞ
17.01.2019 - 21.49- 23.10
Fotoðraf: Þaban Aktaþ
SALTAN AT?!
Yýl 2005, etin kilosu On,
Yýl 2019 tam beþ katýna
Üsküdar’ý aþan binmiþ atýna
Almýþ baþýný gidiyor,
Son veren yok mu
Bu etin saltanatýna?!
Þaban AKTAÞ
17.01.2019 - 21.09
KENDÝ DUMANIMLA
Kendi dumanýmla kendim boðuldum
Kendi imanýmla kendim doðruldum
Eðilip de bükülemem gayrý ben
Yandým piþtim suyum aldým soðudum
Hayâlini gerçek eyledim düþte
Ham demirdim kýzardým kor ateþte
Döðüldüm örsünde aðýr çekiçle
Gözünden aldým suyu yudum yudum
Býrak eda iþve cilveyle nazý
Yatmaz mý dizime yâr kuzu kuzu
Gözden göze düþtü yaþ ile tuzu
Gözüm ile yârin gözünü yudum
Dizlerimde yattýn dizimde kalktýn
Geceyle gündüzü düþüme taktýn
Yorgun düþtüm vurdum kafayý yattým
Düþte kömür gözlerinde uyudum
Hâlâ dizlerimde o güzel ceylan
Gözleri gözümde gönlüme seyran
Baktýkça ben ona sevgiyle hayran
Aþk ile dolup taþtý gönül yurdum
Þaban AKTAÞ
17.01.2019 - 11.19
Þaban Aktaþ
14 saat ·
AÞKLA
Çýldýrtan düþlerin en son haddinden
Yalvartan düþlerin en sýcaðýna
Yaþayýp düþündüm gördüm gerçeði
Döküldüm kül diye aþk ocaðýna
Derdimin dermaný O’ndaymýþ meðer
O’nun ile baþým göklere deðer
Hem ufkunu açar hem düðüm düðer
Takýldým boynumdan dar kucaðýna
Ýnceden inceye süzdüm eleði
Ýzledim devraný çarký feleði
Kabul etti dilden naçar dileði
B/öyle düþtüm ben bu nâr sýcaðýna
Düþ ile baþlýyor her bir gerçeði
Her þeyin bilmiþi ve bileceði
Gelmiþi geçmiþi tüm geleceði
Bilerek sýðýndým yâr kucaðýna
Çaresiz elini oðuþturan kim
Kediyi köpeði boðuþturan kim
Kin ile nefreti oluþturan kim
Yatýrdým kendimi aþk býçaðýna
Biri meczup biri deli dese de
Kulak verdim ondan gelen sese de
D/ilim doðru yolda elim ensede
Seslendim gel deyu aþkýn çaðýna
Aþk ile aydýnlýk herkesin yolu
Aþk ile güçlüdür eliyle kolu
Aþkla yaþayýp yazdým dolu dolu
Aþkla girdim ben bu gönül baðýna
Þaban AKTAÞ
17.01.2019 - 10.14
AÞK ÝMÝÞ DÜNYADA EN GEÇER AKÇA
Ömrümü ben bir aþk için harcadým
Düþlere yatýrdým yýkadým pakça
Þeyin altýnda ney’ var yok kurcadým
Aþk imiþ dünyada en geçer akça
Nice aða beyler yatý katý var
Mal mülk çiftliðinde sürü atý var
Köþk ile sarayý saltanatý var
Yoksa alýnteri deðilmiþ Hak’ça
Her kim var ile yoðunu bilendir
Yokluðun içinden çýkýp gelendir
Varlýðýndan yoksula da verendir
Verilirmiþ ona dünden de çokça
Gönül zengini ol görümde olma
Alýnterinde ol dürümde olma
Hileyle elini sürümde olma
Sürüsüyle servet sayýlmaz H/akça?!
Yerin kulaðý var seni dinliyor
Haber verse göðe yer gök inliyor
Haramý helâli kimse bilmiyor
Her þeyi bir bilen var elbet Hakça!
Alem servet için rüyâya daldý
Servet yalakalýk riyâya kaldý
Dört kitabýn içi sanki masaldý
Hak had/dini bildirecektir Hak’ça!
Zebur Tevrat Kuran ve incil’in var
Oku secereni kaç sicilin var
Dolar altýn kaç bin yeþil çilin var
Gözlerden kaçýrsan kaçar mý H/ak’ça?!
Aðlayandan gülene hiç hayýr yok
Devri daim otlak yeþil çayýr yok
Çöker yanar dünya cayýr cayýr çok
Göçerse baþýna elbette Hak’ça?!
Kuþlar uyur idi ben erken kalktým
Kâlbel vuku ile gereken yaptým
Tek O’nun yüzüne aþk ile baktým
Aþk imiþ dünyada en geçer akça
Aktaþ dediklerin dünya ah(v)ali
Abdala malumdur yarýnýn hali
Demez isen boynunda bil vebali
Görülür her hesap, yorulur Hakça!
Þaban AKTAÞ
17.01.2019 - 08.50