yarýnsýz eyvanlarda boy verir sýrnaþýk gün çiçekleri gözlerimde umutsuzca göçen gemilerce mavisine küsmüþ gök yüzünde soluyor yýldýzlar
kýyýlarý öpen bir sýzýlý yakamoz geceyi yýrta yýrta yorulan þarký gibi tütüyor avuçlarýmda sabah
nasýlda kederli bakýyorsun bana türkan gözlerinde cüneytin tutkulu yeþili alabildiðine hasta o özlemi seviyor ve simsiyah bir ayrýlýðýn eþiðinde ölüyor gözlerim geçmiþe
terk edilmiþ arabesk gibisin bu gece türkan sonbahara çalan bir derin iç yarasý içre titriyorsun göz uçlarýmda yine ve gözlerinde baþ kaldýran nasýl bir tutkuydu o cüneytin yuvalandýðý gözistanýnda yeþilçam boðuldu aþka
my
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehtap Yıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.