DÜŞTÜ...

Gitti de gelmedi caným cananý,
Gönül hasretiyle hicrane düþtü...

Herkes kaþanede güler oynarken,
Bana bir gönülde virane düþtü...

Kimileri tatdý vuslatý aþký,
Bana gözyaþlarý mercane düþtü...

Gurbet çýkmazlarý yaktý ruhumu,
Ýçimde bir aðýt figane düþtü...

Gönül hicranlarý öz yurt edindi,
Kendi öz baðýnda divane düþtü...

Bir feryat ünledim daðlar ah çekti,
Benim derdim göðe cihane düþtü...

Baþýmý yasladým bir kara taþa,
Gözyaþým titredi bir yane düþtü...

Yürek köz köz oldu,gönül kavruldu,
Vücudun zerresi büryane düþtü...

Saldýrdý hicranlar gönül yurduna,
Yalnýzlýk kalesi bu hane düþtü...

Kör etti gönlümü aþkýn halesi,
Gönül gelmeyecek civane düþtü...

Musa DOÐRUER(Teslimi)
10 ocak 2016






Sosyal Medyada Paylaşın: