Gül Vurdu Beni

Sevda ateþiyle özüm kavruldu;
Tadý zirve olmuþ dil vurdu beni.
Yüzünü görünce aklým savruldu;
Sanki bir ay þavký al vurdu beni.

Senden ayrý kaldým, düþlere daldým.
Aslýsýna yangýn bir Kerem oldum.
Ferhat gibi sevdim, daðlarý deldim.
Mecnun gibi oldum, çöl vurdu beni.

Ben benden uzakta, sürgün yüreðim.
Dertler yumaðýna sargýn yüreðim.
Sevda çöktü döþe, yorgun yüreðim;
Yarsýz geçen gün, ay, yýl vurdu beni.

Vurdu benliðime mührünü sevda.
Damarýma döktü zehrini sevda.
Çektirdi her türlü kahrýný sevda;
Ömrümü süpürdü, yel vurdu beni.

Esir etti sevda garip gönlümü.
Kanattý özümü vurup gönlümü.
Viran etti beni, kýrýp gönlümü;
Çaðladý yaþlarým, sel vurdu beni.

Sevda yollarýnda serseriyim ben.
Temmuz sýcaðýnda zemheriyim ben.
Düþler ülkesine süvariyim ben;
Umudum tükendi, yol vurdu beni.

Derdimin hekimi, naz etme, yeter!
Yitirdim gücümü, halim bin beter.
Tufani hasretin közünde yatar;
Dikeni döþümde, gül vurdu beni.


Kamil Durmuþ
Sosyal Medyada Paylaşın:

Kamil Durmuş Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Gizemli Sevdam Ey Sevgili Yar Nasihat Gelme ** Yakınma Utanıyorum Öğüt ve Dilek Bu Günler Geçer Hakkın, Hakikatin Sözü Ol Çanakkale