Yanıyor Sinem

Mührü ele almýþ insaftan fakir;
Millet kaldý zorda, yanýyor sinem.
Üstüne çöküyor temizliðin kir;
Kaldým karalarda, yanýyor sinem.

Azgýnlaþtý dertler, yer yok çareye.
Kargalar, kuzgunlar girdi sýraya.
Çevrildi vataným bahtý karaya;
Türk Budunu zorda, yanýyor sinem.

Üflenir yangýným, taþar alevler.
Deli yüreðime düþer alevler.
Üstüme üstüme koþar alevler:
Daðda, düzde, kýrda yanýyor sinem.

Derdimin hekimi yattý uykuya.
Gün bana yar deðil, battý aðýya.
Zulüm beni yine çekti sorguya;
Adalet duvarda, yanýyor sinem.

Saðlý sollu iner demirden kýrbaç.
Eyvahlar baþýmdan yolduruyor saç.
Tokun umurunda olur mu ki aç?
Milletteki derde yanýyor sinem.

Yaldýzlý nutuklar uyutur bizi.
Öfkeyi söndürür, soðutur bizi.
Çaðdaþ ninnilerle avutur bizi;
Býrakýldýk darda, yanýyor sinem.

Tufani Tufan ol, çakallar ürksün.
Kendine gel hele, asilsin, Türk’sün.
Savrulsun naralar, ihanet korksun:
Çakallaþan kurda yanýyor sinem.


Kamil Durmuþ
Sosyal Medyada Paylaşın:

Kamil Durmuş Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Gizemli Sevdam Ey Sevgili Yar Nasihat Gelme ** Yakınma Utanıyorum Öğüt ve Dilek Bu Günler Geçer Hakkın, Hakikatin Sözü Ol Çanakkale