Zirvedesin Veya doruklarýndasýn hayatýn Düþün ki... Mesala bir daðýn zirvesinde Ufuklarda uzaklara dalýyorsun Alabildigince mavide birden Göz korkutan firtana Dýþarda sanýyorsun meðer içinde Düþünürken Beyazýn saflýgýna el deðmemiþtir. Çýð oluyor Kar taneleri gibi savrulan sen Altýnda çaresiz kaliyorsun.
Aþaðýlarýn parýltýlý mavisini Ellerini uzatsan deðeceksin Beyaz bulutlarda huzuru Gölgelerden siluetleri Sanki avuçlarýnda yakalamýþsýn Mutluluk icin anlamlar çýkarmýþsýn Öyle olmuyor iþte Uçuþan kar tozlarý kibirli Yüzüne çalýyor Gözler kýsýk soguk nefesini kesiyor Içinde buz sarkýklarý Kopup saplanýyor derine
Ve sen sevgisiz dünyanin Soðukluðunu teninde Acýsýný içinde hissediyorsun Zirvedesin bilinmezin Zirvesindesin gidilmezin Ama sen neresindesin
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dogan Gun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.