ADI İSİMSİZ SOYADI KİMSESİZ

Ý

bu memleket hepimizin diyordu herkes
havasý suyu taþý topraðý
köyleri kentleri
meydanlarý sokaklarý
niçin beni dahil etmediniz içinize
bunlar sizin oldu da
bana sadece sokaklar
yýkýlmýþ viraneler
cami avlularý kaldý

hani her þey ve ekmek
boldu da memleketimizde
aç açýk yok diyorlar
siyah takýmlý kravatlý amcalar
kollarýnda boyunlarý ýþýltýlý süslü giysili
yüzleri boyalý kadýnlar
benim hakkýmý kimler aldý
kimler çaldý

bol ýþýklý yemek ve içki kokulu
koca evlere girdiniz
kahkahalarla yediniz içtiniz
beni hiç aklýnýza getirmediniz
hani ekmek hepimize yeterdi
hani bana düþen azýðým suyum nerde
neden hepsini bitirdiniz
vicdanlarýnýzý mý yitirdiniz
nefsiniz olan þeytana mý esirsiniz

çok açtým bir gün
beni götürdü amcalar
iki ekmek çaldým diye
cübbeli amcalar týktýlar içeriye
doðru artýk oldum terbiye
iyiydi sýcaktý koðuþum
cezam bitti döndüm
sokaklara geriye
anam yok babam da yok kardeþim yok
evim de yok param da yok
arayaným soraným da yok
güzel arabalar da çocuklar gördüm
onlarýn her þeyi çok
gözüm yok benim de olsun karným tok
sýrtým pek ayaklarým da bot

tok açýn halinden anlamaz derdi
açlýktan ölen anam
bana bir þey býrakmamýþ
ben doðmadan ölen babam
ben bilmiyorum var mý amcam
dayým teyzem ve halam
yok iþte hiç biri
nerede sosyal ünvanlý devletim
hani nerede çoðu imanlý milletim

kibritçi kýzýn kibriti vardý
benim tek dal kibritim bile yok
o ne
kekten duvarlý þeker camlý
bir ev ki pastadan damlý
melekler var ellerinde kaban
pantolon ve bot
uykum geldi hem de çok
uyku

benim uyk
hoþça kalýn büyüklerim





Sosyal Medyada Paylaşın: