Seyreyledim cümle alemi, Kimi hüznü, kimi acýsýyla; Kiminin kaygýsý, Kimi þen haliyle… Yürek kalemime dokunur. Satýr satýr yazmak ne mümkün! Yetmez ömürlere bir nesnenin mürekkebi. Onlar ki, cümlelere akmayan iklimler Günü birlik dört mevsim akar insan ömrüne. Ýlla yaþanacak satýr, satýr her bir tat! Ve yaþanan her neyse, Ýlla birazý kalacak içeride, Dert niyetine... Ne dil yeter tercümeye, Ne de kalem dile gelir yazmaya… O ÖMÜR KÝ TENDE SAKLIYKEN ‘’Her gelen bakar geçer Yaþam penceresinden….’’
Gülsen Dede
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülsen Dede Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.