her aþk iz býrakýr maktulün kalbinde
ve her aþk
gömülmek ister
sevgili gözlerinde..
zannedersin ki ayrýlýðýn elleri göðsünü açmýþ
kapalý aþk ameliyatýyla söktüðü kalbi
yalnýzlýða nakletmiþ
tabi yalnýzlýk bu,
kendini terk ettiðinden beridir ardýnda býraktýðýn terekeyle geçinmenin derdinde
bu yüzden kabule buyur etmez
kapattýðýn içine
kýsacasý aþk ile kalbin dokusu uyuþmadýðýnda
uyuþmazlýk mahkemesinde alýyor
hüsranýn soluðu
tabi dava bu,
tanýklýk edecek gözlerin yokluðunda hep ileri tarihe ertelenirken
ve umudun elleri,
muhakkik tayin edilmiþken
aþka velayet davasý açýyor
baþka bir gözün
dengini arayan rengi
hani bitsin istiyorsun
araf iþkencesi..
sonra göðsün açýlsýn,
kalbin yeniden atsýn diye baþka bir kalbin nakliyle
yalnýzlýða baðýmlý solunum cihazýndan
ciðere terfi ediyor nefesin
yani penceren açýlýp
perdeleri havalandýrýrken bahar
yeniden doðmak gibi
tükettiðin kendinden..
sonra bir vefaya vakfediyorsun kalbi
seni sen yapan baþka bir ben içinde
seviyorsun kendini
velhasýl,
her aþk iz býrakýyor maktulün kalbinde
bu yüzden çok sev
gömülmeden gözlerine..