Nasýl dinsin caným özlem acýsý,
Kývranýrken sana arzu duyarak?
Bitmez, kaderimde gönül sancýsý,
Aranýrken hiç bulmadan yanarak.
Sahibi belirsiz bir mezar gibi,
Gelen de geçen de çiðneyip durur,
Ayrýlýk yarasý öyle derin ki..
Sensiz ne sarýlýr, ne deva bulur.
Gün gelecek belki unutacaðým,
Bu ayrý günlerle dolu maziyi,
Çýkarýp, ömrümden saymayacaðým,
Þu gurbette geçen sensiz günleri.
Hayatý, yaþanýr hale getiren,
Bir tek senin sevgin; ama çok uzak,
Bekleme azabý bitip dönerken,
Mutluluðum elbet sonsuz olacak.
Gözlerim ufukta aranýr bomboþ..
Gönlümde, bitmeyen isyanlar çýkar,
Hayal kurmak güzel, ümitler çok hoþ,
Sonra yine yaðmur mevsimi baþlar.
Özcan Ýþler
1983-Girne
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.