DAĞLARIM

Daðlarým, affedin incittik sizi.
Geldiler üstümüze, yendiler bizi.
Baðrýmý yakan budur; ince bir sýzý.
Milletim karýþtýrýr oldu, kurtla hýrsýzý.

Garbýn afakýný saran, çelik zýrhlý duvarý,
Yýkýyorlar ve herkesin tutulmuþ sanki dimaðý.
Bak daðlarým, son kez bak çaresiz yüzüme!
Kurban olayým senin, yokuþlarýna düzüne.

Yüzü çetin, düzü kutlu, ey engin daðlarým!
Yalnýz gölgende güler, yalnýz orada aðlarým.
Bu keder elbet birgün sona erecek,
O gün rüzgar yine bizim için esecek!

Ýþte gün gelip o rüzgar estiðinde,
Atalarýmýn ruhlarý rahata erdiðinde,
Güneþ sýrtýmýzý sývazlayýp, bize güç verdiðinde,
Tekrar kavuþacaðýz, tekrar kavuþacaðýz.


Sosyal Medyada Paylaşın: