Ne çok susmuþuz birbirimize öyle dünyanýn tüm sýrlarýný yüklenirce ne de çok susamýþýz birbirimize böyle ömrümüzü çöllerde geçirmiþçesine...
Ne çok ayrý kalmýþýz birbirimizden öyle ne de çok eksiltmiþiz ömrümüzden böyle...
Nasýl özlemiþiz birbirinizi öyle bunca yýl nasýl dayanmýþýz böyle ah! nasýl da ölmemiþçesine... gelecekmiþçesine gitmeyecekmiþçesine sevecekmiþçesine ömrünce ömrümce ömrümüzce... Yüreklerimize atýlan her kör düðümde dolanacaktý hislerimiz birbirine kaderimizce nasip! diye diye... bi yaþam tükettik beklercesine... olsun be! yine de, olsun... yine olsun; yine beklerim bu benim kaderim...
Sen benim gelmeyenim ben senin; gidemeyen’m...
Sen benim ezberim ben senin; bilinmeyen’m...
Sen benim en yakýn yaným Ben senin hep en uzaðýn’m...
Sen benim; karalar baðladýðým Sen benim uðruna yazdýðým Sen benim yollara çýktýðým Sen benim Sürgün yaným Sen benim en güzel yazgým...
Gelsen de severdim seni gelme-sende...
gitsen de özlerdim seni gitme-sende...
ömrüm boyunca yazacaðým seni bilsende... bilme-sende....
Sosyal Medyada Paylaşın:
yadim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.