Ey Gazi
Sendin mayýn tarlalarýnda
Daðlarýn kuytularýnda, yamaçlarýnda
Namlulara doðru baþ uzatan
Vatan koruma sevdasýna
Kol, bacak, göz, baþ, can býrakan sendin.
Sendin daðlarda kanýný damýtan.
Ve þimdi bir güruhun
Býraktýðýn kolu, bacaðý, gözü
Hiçe saymasýndan utanýyorsun.
Entrikalarýn baþ ettiði baþsýzlarýn
Milletinin varoluþ davasýna,
Vatana ihanetine yanýyorsun.
Dizginler canilerin elinde;
Doru atlara gem vurulmuþ,
Süvarilerin komutaný yok...
Rüzgâr yitirmiþ ahengini;
Gönderinde uyutulan
Al bayraðýn hüznüne tanýk gök.
Görülmesin gözyaþlarýn;
Yüreðine dökülsün, umudunu yeþertsin;
Büyüsün, boran olsun öfkelerin.
Gelir elbet bir Mustafa Kemal daha
Bir baþka tepeden seslenir
Yeniden altý üstüne gelir yerin.
Ýhanet hapsolur çukuruna,
Girdikleri delikler týkanýr,
Kendi pisliðinde boðulur yeniden.
Gün olur, güneþ yine þen doðar,
Ay yýldýzlý al bayraða yine selam düþer
Malazgirt’ten, Digor’dan, Hani’den…
Kamil Durmuþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.