Ey Gazi
Sendin mayın tarlalarında
Dağların kuytularında, yamaçlarında
Namlulara doğru baş uzatan
Vatan koruma sevdasına
Kol, bacak, göz, baş, can bırakan sendin.
Sendin dağlarda kanını damıtan.
Ve şimdi bir güruhun
Bıraktığın kolu, bacağı, gözü
Hiçe saymasından utanıyorsun.
Entrikaların baş ettiği başsızların
Milletinin varoluş davasına,
Vatana ihanetine yanıyorsun.
Dizginler canilerin elinde;
Doru atlara gem vurulmuş,
Süvarilerin komutanı yok...
Rüzgâr yitirmiş ahengini;
Gönderinde uyutulan
Al bayrağın hüznüne tanık gök.
Görülmesin gözyaşların;
Yüreğine dökülsün, umudunu yeşertsin;
Büyüsün, boran olsun öfkelerin.
Gelir elbet bir Mustafa Kemal daha
Bir başka tepeden seslenir
Yeniden altı üstüne gelir yerin.
İhanet hapsolur çukuruna,
Girdikleri delikler tıkanır,
Kendi pisliğinde boğulur yeniden.
Gün olur, güneş yine şen doğar,
Ay yıldızlı al bayrağa yine selam düşer
Malazgirt’ten, Digor’dan, Hani’den…
Kamil Durmuş
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.