Ay bastý gibi bastý mý þansýn yobazlýðý Para da var Pul da var
Gün ýþýr belki Belki yaðmurlarla yýkanýr daðlar Dilek tutmak istersiniz Varýp da altýndan geçmek Yoksa þansýnýz Sinsidir inanýn ebem kuþaðý bile Saklamýþtýr yüzünü Yedi rengin yerinde Bir tek gri var
Gözleniyorsanýz uzaklardan Elim sende oynuyorsa hep o meret Ebe sizsinizdir her zaman
Ve kol geziyorsa puþtluk Belki ýþýktýr her yanýnýz Lakin Siz Doðmuþsunuzdur karanlýða
Neyi saklasanýz duyarlar Ne yapsanýz akla zarar
Bir de bakarsýnýz Günün birinde kabarmýþ damarlarýnýz Kibarlýk yapmadan koymalý adýný Yeter artýk yeter dersiniz Adým Ýnsan
Ýsyanlardaysanýz Ne yana bakarsanýz bakýn Orada bir tutam yazý var Þurada bir çimdik kelam Tuttuðunca parmaðýnýz Baktýðýnýzca ýþýðý gözlerinizin Yandýðý kadar yüreðinizle Yazarsýnýz yazar
Özetleyelim Bitirelim artýk bu faslý
Yaþam Kimine yarar Kimine efkar Ýçinde Hepimize yer var
5 Haziran 2008 Ýzmir Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmet necip özmen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.