Kim gözüme serpmiþ ki gecelerin nemini
Yaþ vardý kirpiðimde çiy düþmüþ çiçek gibi
Umursamaz mý bulut bilmez mi önemini
Sabah olup kalkýnca aðladým sandým elbet.
Topladým gözlerimden acý tuzunu süzdüm
Düðümlüydü çiçekler açýlsýn diye çözdüm
Ne doðayý kuruttum ne de kendimi üzdüm
Merhametle iþlendim hayýrla kandým elbet.
Kurtulmak istemiþtim fazlasýný vererek
Ak güllerin üstüne gözyaþýmý sererek
Sonra kazanacaktým kokusunu dererek
Mutluluk þýrasýna lokmamý bandým elbet.
Karanlýklar ondaydý, ondaydý su ve ateþ
Iþýklar da ondaydý, dolunay yýldýz güneþ
Ne kadar yandým desem olur muydum güne eþ?
Yerimden baktým durdum arþý kýskandým elbet.
Havalandým göklere kanadýnda bir kuþun
Baþýný parçaladým önümdeki yokuþun
Sýrrýna nail oldum belki de var oluþun
El açtým Yaradan’a, aþkýyla yandým elbet.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
AFFET BABA DESEM Kİ... KARA GÖZLÜM RİCA EDERİM BAYIM YAKARIŞ SAÇLARIN, AH O SAÇLARIN! HEY BİNGÖL, YAYLA DERE! SARMAŞIK VEZN-İ AHAR MEHMET’İM