Ölümsüz olan aþk, âþýklar ölür,
Bir bahar gecesi çeker giderim.
Yapýp yapacaðým son süpriz olur,
Kayan yýldýzlara bakar giderim.
Dönmemi ummasýn eþ dost ne yaren,
Çaðýrýnca bir kez hükmümü veren,
Ak þafak görmemi bile çok gören,
Kadere boynumu büker giderim.
Bozuk pusulamdan þimal misali,
Pazarýný bulmuþ bir mal misali,
Yüküne yenilmiþ hamal misali,
Hayat sahnesinden çýkar giderim.
Zaman çok ahlara gebeyken daha,
Yorgun çýkmaktansa yeni sabaha,
Ruhum bedenime biçmeden paha,
Ben sessiz sedasýz akar giderim.
Usul erkan bilmem adres sormadan,
"Ne bugün ne yarýn" deyip durmadan,
Bir yola düþerim hüzün sarmadan,
Ardýmdan çok keþke döker giderim.
03.01.2018 - Ankara
Özcan Ýþler
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.