Affet Beni

Affet seni üzdüðüm
Ayrýlýk acýsý yaþattýðým için
Tek suçlu benim
Bilemedim kýymetini
Olanlarýn farkýnda deðildim
Deðiþken bir ruh hali içindeydim.

Hiç bu kadar yalnýz kalmaya alýþýk deðilim
Yalnýzlýðý bu kadar mý hak ettim
Þimdi
Aðlýyorum bir köþede sessizce
Gidiþine deðil haketmeyiþime
Gülmeyi unuttum sayende
Gözyaþlarým yaðmur olup akarken yüreðime.

Biliyor musun?
Bizi birbirimize baðlayan son halka
En saðlam yerinden
Veda etmeye geldiðin gün kopmuþtu
En aðýr darbeyi
Ýþte o gün senden yedim
Sýrtýma sapladýðýn hançerin izi hala duruyor
Acýsý geçmek bilmedi.

Artýk ne hayaller kuruyorum
Ne de mavi düþlerle avunuyorum
Hani yorgun düþer ya bedenin
Yýllar senden çok þey götürür
Eksiltir seni
Olmaz yarýnlarýn
Yýkýlýr umut köprüleri birbir
Þimdi çok uzaklarda
Bir mülteci gibiyim
Düþlerim sanadýr kayan her yýldýzda.

Hangi yöne baksam
Karþýmda beliriyor sulietin
En küçük bir rüzgarda bile
Kendiliðinden nemleniyor gözlerim
Affet beni
Sensizliði solumanýn ölüm olduðunu bilemezdim...







üzüm buðusu
03 . 01 . 2018


Sosyal Medyada Paylaşın: