Sessiz Çığlıklarım

Bir þansým daha olsaydý
Dünya’ya gelebilseydim yeniden
Yine seni sever
Kalbimin kapýsýný açardým ardýna kadar.

Seni ilk gördüðümde
Güneþ vardý gökyüzünde
Tozpembe görünüyordu gözüme herþey
Þimdi öksüz bir çocuk gibiyim
Yarým kalmýþ sevda taþýyorum yüreðimde.

Bir nehir gibi
Özlem denizine akýyor gözyaþlarým
Ellerinden tutuyor yakamozlar sevdamýn
Dudaklarýmdan titreyerek çýkýyor þarkýlar
Gecenin sessizliðinde
Aðýta dönüyor çýðlýklarým.

Senden uzakta
Bir mülteci gibi dolaþýyorum
Puslu sokak lambalarýnýn altýnda
Sigaramdan derin bir nefes çekip
Dumanýný sana doðru savuruyorum.

Hep sen varsýn düþlerimde
Geçmek bilmeyen gecelerde
Yok haberin
Gökyüzünde kayan her yýldýzda
Ýsmini anar dudaklarým.

Zaman nasýl da deðiþtiriyor insaný
Çok þey alýp götürüyor
Deðiþmeyen tek þey var hayatýmda
Gözlerimin daldýðý her yerde
Sen çýkýyorsun karþýma.

Gözlerimdeki son umut kýrýntýlarý da
Yaþ olarak düþtü dün gece
Hovarda yaðmurlara uydu yine
Takýldý esen rüzgarýn peþine
Dudaklarýmda belli belirsiz kelimeler kaldý sadece

Yalancý buselerini özledim
Senden ayrý kalmanýn
Ölümle eþdeðer olduðunu bilemezdim
Sensizliðin ölüm olduðunu unutmuþum
Affet beni sevgilim...





Üzüm buðusu
17 . 11 . 2018



Sosyal Medyada Paylaşın: