Mülteci

Mülteci bir hüzün taþýyor yüreðim 

Bu göç son bulmalý artýk 

Bu gidiþ, bu yürek sancýsý, bu dalgalanma

Kaç liman yýkýlacak daha?



Kaç ölüm boðacak denizi 

Saatler sessizliði doðuruyor 

Ölü bir adamdan daha acý 

Ölü bir çocuk sahilde... 


Dehlizlere iniyor beynim 

Çýlgýnca bir iþ dönüyor 

Bu ütopya rüyalarýný esir alýr insanýn 

Doðuyor sabah evlerin bacalarýna 

Girerken kar soðuðu 

Son düþümü görmüþ olmalýyým 

Islak kaldýrýmlarda yalnýzlýðým 

Biz ateþi güneþten kor edindik

Astýk baðrýmýza madalya gibi 

Hiç güreþ tutmadým denizle 


Ýþte o vakit 

Güneþ ve yýldýzlar kaybolduðu zaman 

Kurulunca mizan 

Bu demek evvelin evveli

Dünün dünü...

Neyzen boþuna üfleme yalnýzlýðýmý

Rahman’a ýsmarlamýþým bu caný...










Sosyal Medyada Paylaşın: