geleceksin belki bakýnýp duruyorum sahile attým kendimi iskeleye ip atýyor bir gemi kulak veriyorum seslere arýyorum seni o kahve gözlerini dert etmiyorum acýmasýz rüzgarý þikayetimi dinliyor deniz görüyorum suskun þehri martýlarýn çýðlýðýný caddeleri bir yýðýn kalabalýk koparýlmýþ mutluluklar yumaðý insanlar kahýrlý yüzleriyle beni de sürüklüyorlar hançerliyor içimi zaman birbirimizde erimeye izin vermiyor hayat bekleyeceðim belki gelirsin diye ölmeyeceðim derin hikayesi ile her geliþimi tazeler bu iskele …
Mustafa KAYA 01.01.2019
Sosyal Medyada Paylaşın:
e.mustafa kaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.