Yürüyordum koþar adýmlarla Taþlar, çakýllar, dikenlerle dolu yollarda Alaca karanlýk Henüz akþam olmamýþ Gözümde canlanýyor çocukluðumun, gençliðimin Acýsý, tadý, tuzu Ben miydim? Öfkelenip sesini çýkarmayan Ben miydim? Çoðu zaman suçsuz yere suçlanan Ben miydim? O çocuk ruhlu olan Çocuk ruhlumuu Ben zaten çocuktum Kendimi anlatamadýðým Derdimi dinletemediðim Çok zaman görünmeyen Beni ben olduðum için Bir can, insan olduðum için Seven kaç kiþi vardý Ben çocuktum Çocuk ruhlu bir çocuk Büyümeden büyüdüm Çokta yaþamadým çocukluðumu Sýrtýmda hayatýn yükü Ben o yükle geldim bu güne Özlem duymakmý? Özlem duymadým dünüme
Sosyal Medyada Paylaşın:
CENGİZ AKSU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.