Yükümüz Ağır

Hep bir üstünü isterdi
Hep bir daha derdi
Oysa, parasý pulu vardý
Durumu vaziyeti yerindeydi
Daha da kariyer
Daha da prestij isterdi
Ýsteði, istekleri olmadý
Asabý bozuldu
Sinirleri, gerim, gerim, gerildi
Yoluna hep engeller çýktý zannetti
Ayaðýna ise dikenler battý
Kaþlarýný çattý
Ulaþýrým, ulaþtým dedikleri þeylere
Ulaþamadým zannetti
Ulaþýrým dediði þeyler
Hep son anda yattý
Kendi kendine vehimlendi
Vesveselendi nem kaptý
Bir þeyler yalan dý yanlýþtý
Doðruyu doðruluðu aradý
Baþýný kaþýdý , saçýný taradý
Düþündü sonra, bir daha düþündü
Kendi kendine dedi ki,
Bu ne keþmekeþ, bu ne karýþýklýk
Birden irkildi, silkindi, kendine geldi
Yanlýþý, yanlýþlýðý, yanlýþlýðýný anladý
Kendine geldi, benliðini buldu
Deðermiydi geçip gidecek dünya nimetlerine
Deðermiydi bunca üzülmeye, deðmezdi
Aç,açýk deðilsen, ekmeðin aþýn varsa
Sevdiðin seni anlarsa
Deðermiydi hep bir fazla istemeye
Deðmezdi
Üç kiþi daha bana þöyle adam desin
Üç kuruþ fazla daha para kazanayým
Deðermiydi, deðmezdi
Kariyer, prestij ne demek dedi
Düþündü, düþündü, düþündü
Düþünüyorsa vardý zaten
Ama her þey zýttý ile kaimdi
Bir varmýþ, bir yokmuþ
Beyninde düþünceler uçuþuyor
Kalbi sýkýþýyordu
Ben neler düþünüyorum
Dýþarýda zannetmem de içimde neler oluyor
Her yerde Müslümanlar eziliyor
Her yerde müslümanlar birbirine düþüyor
Bir birine düþürülüyor
Düþündü gördü
Yemen’de, Afrika da çocuklar, insanlar
Açlýktan ölüyor
Nice yerlerde daha çok
Müslümanlar aðlýyor,eziliyor diye aklýna geldi
Aðladý, aðladý
Bir yanda israfýn lüksün bini bin paraydý
Öbür yanda ölen insanlýk
Öbür yanda ölen hep insandý
Göz yaþý sel gibi çaðladý
Dakikalarca aðladý
Ýnsanlýðýna karalar baðladý
Yük aðýr geldi kaldýramadý
Yýðýldý kaldý olduðu yere
Kýldýðý, kýlmadýðý namazlar
Tuttuðu, tutmadýðý oruçlar
Verdiði, vermediði Zekatlar sadakalar
Geldi aklýna
Kimileri için yaptýðý gýybetler
Bir kýsým kul haklarý
Bir bir geçti gözünün önünden
Bir Kelimeyi Þehadet
Getirebilsem diye geçirdi içinden
Silkinmeye, baðýrmaya çalýþtý
Vucut kendini taþýmadý
Gittikçe aðýrlaþtý, yan yattý
Koþtu ev halký komþular
Geldiler dört bir yandan, dört koldan
Aðzýnýn bir müddet kýpýrdadýðýný gördüler
Bir zaman sonra nefes gidince
Bir kaç kiþi bakýp ölmüþ dediler
Son nefeste ne dediðini
Kimseler bilmediler
Çektiler çarþafý üzerine
Bir býçak koyup üstüne
Doktor gelsin, rapor versin dediler
Beklediler...
Sonra yýkayýp, kefenleyip
Selasýný okutup
Dört kollu tabuta bindirdiler
Camiye gelince, musalla taþýna indirdiler
Cenaze namazýný kýlýp, mezarlýða götürdüler
O sonsuzluða açýlan kapýya vardý
Üstünü toprakla çabucak örttüler
Hýzlý bir þekilde biraz sureler okuyup
Kýsa bir dua yapýp
Hýzlýca Cemaat geri döndüler
O öldü gitti, ne oldu hali belli deðil
Silkinip, titreyip kendinize gelin
Uyanýn...
Ey þimdi yaþayan
Ve günü gelince nefesi bitip ölecekler...

Cengiz AKSU







Sosyal Medyada Paylaşın: