Sen çölsün iþte Baðrýna bir damla düþünce kendini okyanus mu sandýn Damla kurur, yürek kavrulur Gözyaþýndan bir okyanus çýðlýðýný susturur Tuzundan baðrýn yanar da Güneþe çýkamazsýn
Sen çölsün iþte Serin yýldýzlarý kendine yar mý sandýn Güneþ açar, ay dolanýr Kum, fýrtýna, boran olur Gözlerin yumuk kalýr da Ateþine bir damla akýtamazsýn
Ahh sen çölsün iþte! O gözler sana bir nehir mi sandýn Karýncalar boðulur Balýklarý akrepler yer Gerçekler seraplara gizlenir Sel gider, kum kalýr da Artýk sen o çöle kum olamazsýn…
Suna Genç
Sosyal Medyada Paylaşın:
mine'l_aşk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.