Seni terk edeli güftelerimden, Büyüyorum çocuk yürekli þarkýlara sarýlarak
Göçe zorluyorum içimdeki hasret yüklü kavimleri Göz yaþlarýmla yýkýyorum, yorgun kervanlarýn göç izlerini
Bir isyanýn çýkmazýnda kaybedince bir aþký Anladým ki; insan buluyormuþ kendini Bulduklarýný uç uca ekleyip, Kenarýnda gelincikler, kendine ipekten bir yol açýyormuþ
Soðuk bir taþ misali durmamalýymýþ, içi düþ dolu hiçbir yürek Yaralý sevdalarý harabe kentler misali ardýnda býrakmalý, Kýrýk düþleri alçýlardan çýkarýp, Soluk soluða koþmalýymýþ
Öðreniyorum artýk, Her adýmda senden uzaklaþýp, yakýn oluyorum kendime
Tüm mülteci iþgalleri dýþlýyorum, hayatýmýn içindekiler sayfasýndan Ömrümün aðlama duvarlarýna resimler çizip, þarkýlar yazýyorum Ölü hatýralar ülkesini terk edip, Seni ardýmda býrakýyorum
Önümdeki mavi deniz anýmsatmýyor artýk mavi gözlerini Çocukça bir hýrsla dalgalarýn üzerinden çakýl taþlarý sektiriyorum
Gittikçe kucaklýyorum kýrlangýçlarýn kanatlarýndan düþen yaþamý Sana ait olan her þeyin Aslýnda benim olduðunu anlýyorum…
Seni taþýmaktan yorgun düþen cümleleri dýþlýyorum kentimden Ve çocuk yürekli þarkýlara sarýlýyorum yeniden,
Saçlarýný rüzgâra satýp, Bir uçurmanýn kuyruðuna asýyorum acýlarý
Dudaðýmda ince bir ýslýk, Ellerim cebimde, Sana tutunmadan yürümeyi ve soluksuz koþmayý öðreniyorum…
Sosyal Medyada Paylaşın:
mine'l_aşk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.