Yapraklar sararmýþ,
uçlarýnda yaðmur damlasý,
karýþýk duygular içinde
bir hayal dünyasý,
bu gün çok durgun
sessiz sedasýz akan su,
bir türlü daðýlmýyor
havadaki hüzün kokusu.
Bulutlar ufka yakýn
sanki yere inecek,
belli yaðmur yaðacak
belki de sis çökecek,
içime sinmeyenler
topraða mý sinecek?..
Kimse güvende deðil
inan haddizatýnda,
dün tepeden bakan yaprak
þimdi ayak altýnda,
fetret devrinde mevsim
bir kývýlcým bekliyor,
aþaðýdan bir kuvvet
ölümü tetikliyor.
Kýþ uykusuna dalmýþ
cümle mahlûkat,
kendini tazeliyor
toprak dokusu.
Bir sükûnet hakim
bütün aleme,
içimi ürpertiyor
hüzün kokusu.
Sabri Koca