Ölürüm anne

Ben aklý uçmakta kalmýþ yaralý bir kuþtum
Göçmenler uçup gitmiþ kanadýmdan vurulmuþtum
Oysaki ne hülyalar, ne hayaller kurmuþtum
Þimdi avcý bulur beni, ölürüm anne.

Þu çýnarýn dallarý yuva olurmu bana
Þifalý elleriyle yaramý saran olurmu
Emelim uçmak, uçmak meziyetim ama
Kanadýmdan geçmiþim de, derdimden ölürüm anne

Belki, yarýp gökyüzünü asumana uçardým
Baþýmý bulutlara yaslayýp alemi seyre dalardým
Gün batýmý gelir yârin penceresine konardým
Yâr perdeleri çekmiþ, dayanamam, ölürüm anne.

Ne intizar ettim kimseye, ne kimsede ah’ým kaldý,
Yarýnýmdan ümidim bitti, dünümde eyvahým kaldý
Sevda hamalýydým, yüreðimde gam yükü kaldý
Hakkýný helal et, çok sürmez, yakýndýr, ölürüm anne

Sosyal Medyada Paylaşın: