Vesselam Adnan

Deselerde önce can, sonra canan,
Can ve canandýr, Selver ile Adnan…
Ha can Selver, ha canandýr can Adnan,
Deðiþir mi, Canan Selver, can Adnan…

Hem can, hem canan Selver ile Adnan,
Canciðer olmuþlar, canciðer inan…
Aþklarýnýn mimarý, Mimar Sinan,
Hayrette kalýrdý, hayrette inan…

Kalplerdeki sevgidir, aþkla yanan,
Aþktýr, seve seve, sevgiyle yanan…
Selver’dir Adnan’dýr yakan ve yanan,
Aþk ateþleridir sönmeden yanan…

Kimdir kimi kandýran, kimdir kanan,
Yoktur ki hiç, kandýran ve de kanan…
Kanamaz ki sevgiye, aþka kanan,
Aþýklardýr; aþka, sevgiye kanan…

Ne þanslý doðurmuþ seni anan,
Babanda koymuþ, olmuþ adýn Adnan…
Ben de Selver, tanýþmýþtýk ya Adnan...
Aþýksýn, aþýðýz, vesselam Adnan!

ÞAÝRcik... Ahmet Necat UCUR
31.12.2018 p.tesi Eskiþehir

Sosyal Medyada Paylaşın: