Susuzluk

Önce susuzluk sardý bu kenti
Toprak kurudu sonra usul usul
Çatladýkça çatladý kuru topraklar
Bir kara bulut gibi,bir ölüm gibi
Çöktü kentin üstüne susuzluk,
Kentte ölüm sessizliði var.


Bu þehirdeki tüm çiçekler
Ne varsa,güller,aðaçlar,çimenler
Ýlahi bir emirle
Susuzluða mahkum edildiler.


Çok kötü gelmiþti susuzluk
Ardý sýra huzursuzluk geldi
Millette sýkýntý,üzüntü; millet periþan
Herkes su derdinde,
Herkeste uykusuzluk.


Kuruyan çiçekler çýrpýnan böcekler
Suyu bulamazsa hepsi ölecekler
Toprak suya hasret
Çiçek suya hasret
Herkes suyu bekler.


Yaðmur duasý bile kar etmedi
Solan çiçekleri yeþertmeye
Ýki damla gözyaþý da yetmedi
Beklenen gelmedi,yaðmadý yaðmur
Kuruyan yapraklar yerlerde savrulur.


Sonunda kurudu çiçekler
Güller,çimenler kurudu,aðaçlar kurudu
Hepsi birbirlerine benzediler
Hiçbirinin kalmadý umudu
Birer birer solup gittiler
Ölüp gittiler...

Mehmet Ali Çýbýklý



Sosyal Medyada Paylaşın: