DURAKLAR Nasýl bekler bu insanlar Duraklarda, Tramvayý, metrobüsü, otobüsü…
Yollar ve raylar, Nasýl dayanýrlar. Beyler, bayanlar, Ellerinde bavullar, Koynunda bebeler. Geçler otururken, Ebeveyniler, Bakar gençlere yer verseler! Ýnenler, binenler, Bir pabuçta bin bir ayak. Duraklar ana baba günü. Caddeler insan dolu. Ne yer ne içer bu insanlar? Her yer su þiþesi pet. Kurban olduðum köyüm, Pýnarlarýndan akar temiz su, Ýç kana kana, soran yok…
Eminönü meydaný, düðün alaný. Bir baþkadýr kapalý çarþý. Nimet abla yýlbaþý bileti, Kuyruk ta nerede? Umut umut, Uður böceði gelmek üzere!
Balýk ekmek lezzeti, Yanýnda turþu þerbeti, Zengin fakir dinlemez, Doymuþ olsan bile Yine yedirir seni…
Unutmadan söyleyeyim, Vapur duraklarýný. En keyifli yolculuktur, Tarihi mekanlarý tek tek, Hele boðazý seyrederek. Gösterir sana Dünyanýn en güzel yerini, Yeryüzü cenneti sanki. Unutturur sana, Durakta, otobüste çektiklerini… Yusuf Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
yusuf yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.