Medcezir Yaşanırken
Hiç bir zaman anlayamadým
gözlerinin rengini
ama kafamý karýþtýrdýklarý kesindi.
Yalandan Seviyorum" diyebilirdim
ama bu beni mutlu etmezdi.
Benden aldýðý tepkilere göre
hayaller yeniden þekil buluyordu,
bir yandan da çok üzülüyordum.
Gel gittiler yaþýyorduk birlikte..
___________________________
Hâlâ anlamýþ deðilim onu bana ve beni ona
yaklaþtýran o manyetik gücün ne olduðunu.
Ýçimden bir kuvvet büyük harflerle
HAYIR diyordu, yasaklar koyuyordu.
Onunla göz göze geldiðimde
Sahra çöllerin rüzgarý ýlýk ýlýk esiyordu.
Kalbim olanca hýzýyla çarpýyordu.
Nefesim kesiliyordu...
Karþý koymayý ne kadar istesem de,
koyamýyordum.
Ýçimden bir baþka ses; Evet diyordu.
Bütün bu Medcezir arasýnda
bilmediðim bir duygu beni sarýyordu
ve hýrçýn yüreðime karþý koyamýyordum.
Ne kadar setler çekilse de taþýyordu
bütün nehirler.
Ay bile karýþýyordu iþin içine
ve yaþanýyordu Medcezir...
(Ruhumu en iyi yansýtan senin gözlerin)
Lâlettayin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.