Anlatamazsın kendini anlamazlar seni
Sahiplenirler seni, gülsüz dikenler,
Mazlum beldelerin canýn emenler
sahibim var ona aitim desen,
Ya benim ol yada topraðýn derler.
Anlatamazsýn kendini anlamazlar seni
Tanýtamazsýn kendini ,tanýmak istemezler,
gönüllerde sevgi cevheri olmasa...
üzeri süslü, zehirleri gizemli kitaplarda ararlar,
ruhsal bunalýmlarýn sýrrýný,
Büyüzden gelip mazluma kusarlar ,
sömürge zehirlerini
kahve fincanlarýnda keþfe kalkarlar
rengini,
Mertçe
bükemeyenler bileðini
yüzüne güler arkandan yererler,Vatanýnýn zenginliðini,
birde ölü sevenler...
Ya
gönlünde merhamet,gözlerinde þefkat olmasa gereken liderler nerde?
heyhat..Efendilerine kullukta kusursuzlara
dinletemezsin derdini,
dinleyip
anlamazlar seni
gönül ocaklarýnda
Hakkýn ateþi yanmasa...
Ne büyük adaletsizlik olurdu,
cehennem olmasa
Mustafaoglu ilyas
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafaoğlu İlyas Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.