Yolun düþerse bura ara, bir sor beklerim Kalbe düþmüþken naran elde deðil, teklerim Yýllar önceki yaran milim, milim eklerim Mazimin yapraðýnda can evimden okundun Unutulur mu sandýn? Zülfiyar’e dokundun!
Ta, o zaman söylerdim nazarý deydirirler Türlü týlsýmlar edip tel büküp, eydirirler Ýnanmayýp da yerdin uykudan aydýrýrlar Sararsa da resmine ah, edip bakýyorum Mýh çakýlýp ismine gün be gün þakýyorum!
Zaman denen mefhum da altmýþý geçtim artýk Gönle söz geçmiyormuþ son söz sen, içtim artýk Geçmiþe dön, bakýver o, sevdam seçtim artýk Ateþsin canda sýzým nar olup, salsa dile Saklamam, sor söylerim ahrete kalsa bile!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülsen Tunçkal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.