SEN GİDERSİN RUHUN KALIR

Bedenin gider de ruhun kalýr bu güzel þehirde
Öyle bir þehir ki tarihten bir el uzanýr
Tutar ruhunu baðlar bir güzelliðine
Tamzara’da dokuma tezgahýnda ilmek olursun
Sen gidersin de ruhun kalýr bu güzel þehirde
Tarihten bir el uzanýr tutar ruhunu Behram Þah caminde
Köprü baþýnda arkadan derenin sesine kapýlýr
Sen gidersin de ruhun kalýr bu güzel þehirde
Konuk caddesinde tarihin ruhunu yaþar her nefes nefes
Kurþunlu cami Kanuni’yi çaðýrýr sana
Uzanýp meyve yolan bir ufaklýk çocukluðuna çaðýrýr
Sen gidersin de ruhun kalýr bu güzel þehirde
Biran konaklar arasýnda biran olur duygularýn
Taþ hanlarla geçmiþ ile özdeþleþir düþlerin
Sýkýþýr kalýr Kýrk badal’ýn duvarlarýna
Sen gidersin ruhun kalýr bu güzel þehirde
Çocukluðun aðlar,anan aðlar ardýndan
Bacýn bakar Mahsun elinde bir kova suyla gözlerini hüzünlü
Ruhun sýkýþýr göz yaþýna, hüzünlü bakýþa çaresiz
Sen gidersin de ruhun kalýr bu güzel þehirde
Sahipsiz kalýr sarý papatyalar akþam gölgesi uzanýr üstlerine
Boyun büker mahzun olur akþam gülleri
Böðürtlen dikeni saplanýr ruhuna da
Sen gidersin ruhun kalýr bu güzel þehirde

I.TÜRKMEN
Sosyal Medyada Paylaşın: