Gideceğim çocuk

Bir gün gideceðim,
Bir gün çocuk.
Ellerim yanýk ,
Kitabým bitmiþ
Ve yüreðim sönmüþ bir þekilde.

Ardýmda bir ses býrakmadan,
Çýðýrtkan gecenin koynunda,
Puslu kelimeler mýrýldanarak,
Kimsesiz ve hiçbir þeysiz,
Sadece kendimle gideceðim.

Bir garip sýzý var þuramda,
Görüyor musun çocuk !
Kulaklarý saðýr edecek bir tonda ,
Aðlayan bir bebek gibi,
Kurþunsuz bir yara gibi.

Anlamayacak hiç kimse.
Kapý gýcýrtýsý yok ,
Hoyrat bir zerzeniþ yok !
Ve küslük yaþamadan evrene ,
Usul usul gideceðim .

Kanadýna aþk baðladýðým kuþlar,
Göç etmiþ ellere çocuk!
Buna da kýrgýn deðilim inan,
Belki bir iz bulurum umuduyla,
Göç mevsiminde onlar için gideceðim .

Sazýmda türküm de kalmadý artýk,
Ne dilimde i mge,
Ne de inzivada öfkem ,
Bir gün demiþtim sana ,
Bir gün çocuk;
Karalý sayfalara geldim sonunda,
Sonunu düþünmeden,
Bir kahraman gibi,
Çekip ellerimi yaðmurun yakasýndan,
Tüm yoksulluðum ve tüm heybetimle,
Çýrýlçýplak bir sessizlik ile
Gideceðim...



Sosyal Medyada Paylaşın: