Sevdiðine yalan söyleyen ile sevdiðine güvenmeyen sevgili;
Aramýza daðlar koyup çýð düþürsen,
Kara bulutlar ile çevreleseydin ,
Depremler yaratsaydýn kalbimin derinliklerinde,
Hani öldürseydin diyorum;
Bil ki daha iyiydi.
Sevmek için bir insaný sebep arayan ben ;
Koynumda saplý hançerlerden sýyrýlýp,
Arkama bir kez olsun bakmadan,
Boynundaki o huzur kokusunu,
Bir kez koklayabilmek için,
Göz yumabilirdim tüm yalanlara.
Ne kin duygusu besler,
Ne de sitemim olurdu,
Gözlerin kadar mavi ,
Ellerin kadar küçük olsaydý ithamýn.
Sonbaharýn son aðacýný sallayan,
Hortumdan sert esen sözlerin,
Ne yaprak býraktý, ne dal ,
Benden sana tek ama son söz olsun !
Hoþçakal...
🚶🏻♂🚶🏻♂🚶🏻♂🚶🏻♂🚶🏻♂🚶🏻♂🚶🏻♂🚶🏻♂🚶🏻♂
04.12.2018
01:24
Demir A.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.