buðulu buz camlarda kaldý adýn eriyen soba sýcaðýnda her bir kelimeden kovuyorum alfabeyi evet çekip gidiyorum kokusu güller içinde, kokusu hoyrat ve geçip gidiyor zaman nöbetteyim
hep ayný ezginin nakaratýnda kalýrým kapýlarým açýlmaz isimsiz misafirlere…!
Bir kurþunla beynimi susturmak Geçse de aklýmdan yapamadým
þimdi sen bunca ezadan sonra dibine kibrit suyu döktüðüm daraðacýna gözü kapalý yolladýðým çelmeler taktýðým hatta sehpasýna aþk/ý sev mi diyorsun!
.............................saygýlarýmla
Sosyal Medyada Paylaşın:
NAZLIM CAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.