begonyalar þarký söyler usulca odalarda annemin ayak sesleri
hüzün, biraz gözyaþý, sabýr, emek en çok sevgi var bu evin temel taþýnda gözyaþlarýna dokunurdu küçücük ellerim ahh anneciðim büyüyünce anlýyormuþ insan
hayat bir merdiven gibi kýzým derdin çýktýkça ayaklarýn aðýrlaþýr çýktýkça nefesin daralýr çýktýkça bedenin yorulur ama yüreðin güçlenir
neden anýn deðerini bilmiyoruz? hep bir yerlere yetiþme telaþý mý? neden ne güzeldi o günler diye baþlýyor cümleler bizden uzaklaþtýkça zaman
duramazsýn, durmamalýsýn durmak mý lazým acaba anne arada kýsa molalar vermek mi durup birazda bakmak mý lazým kaçýrdýklarýmýza anlamadým annem anlayamadým
meleklerden haber yolla Sosyal Medyada Paylaşın:
NAZLIM CAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.