her geçen dün yeni bir özlem olup yerleþir içimize
her insanýn bir karanlýk yaný vardýr pencereleri vardýr en hassas hislerle kýrýlan rüzgarýnýn çarpa çarpa güçlendirdiði bir iradeyle daðýnýk þiir gibi kendi mýsrasýnda sýzlayan içli bir kudrete sarýlýp sabreden ve vardýr herkesin gözünde bir gece vakti dirilen ýþýðý bekleyen sabýrsýz hastalýk misalidir savaþýp durur insan kanatlarýndaki yaralardan kanayan
yaralarýndan özgürleþirmiþ her insan kabuk tutan göz pýnarlarýmýza yürüyen sýð bir özlem gibi sýcacýk bir burukluðun tadýdýr yaþamak denilen cennetten atýlmýþ bir günah misali öper durur kirpiklerimizde zalimce yuvalanmýþ küflenmiþ nedametleri
biz acý çekmeyi kalbimizden öðrenenlerdendik dilimize katýk yaptýðýmýz sevgi cennet eyledi yüreklerimizi o yüzden aynýdýr hepimizdeki acýnýn rengi
my
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehtap Yıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.