Yaratan cemalin güzel yaratmýþ,
Kaþýna, gözüne nazar deðmesin.
Haline, tavrýna zarafet katmýþ,
Benim gönlüm seni nasýl sevmesin.
Kýrýp, incitmezsin bilerek caný,
Gördükçe kaynýyor insanýn kaný,
Kaybettim sayende aklý, izaný,
Benim gönlüm seni nasýl sevmesin.
Yüzüne baktýkça hicraným artar,
Aklým ne düþünür, ne doðru tartar,
Bir tebessüm et de, bir caný kurtar,
Benim gönlüm seni nasýl sevmesin.
Yoluma çýkýnca güneþ doðuyor,
Biraz uzaklaþsan dünyam soðuyor,
Senden ayrý kalmak beni boðuyor,
Benim gönlüm seni nasýl sevmesin.
Seni göremezsem bil ki yaþamam,
Belki yürüyemem, belki koþamam,
Çaðlayýp akamam, dolup taþamam,
Benim gönlüm seni nasýl sevmesin.
Býrak artýk nazý gözümün nuru,
Kimse taþýyamaz bunca gururu,
Gelince artacak gönül süruru,
Benim gönlüm seni nasýl sevmesin.
Duruþun, endamýn layýk övgüye,
Ýhtiyacýn yok mu senin sevgiye?
Yoruldum vefasýz; gel diye, diye,
Benim gönlüm seni nasýl sevmesin.
Uykuya varmadan yýldýzlar söner,
Hislerim kabarýr ummana döner,
Sevilmek zorsa da; sevmekte hüner,
Benim gönlüm seni nasýl sevmesin.
Sabri Koca