Gül olma dünyanýn güllü baðýna, Lalə tək baðrýný qana döndərər. Əvvəlcə göstərər özünü þirin, Sonra da səmtini yana döndərər.
Torpaqda dən kimi can verər sənə, Daldan həsrət qoyar parlayan günə. Kəc baxar zülümlə verdiyin dənə, Ovxalar, üyüdər, una döndərər.
Həyatda özünü lap yandýr, yax da, Sonda kədər düþür qismətə, baxta. Əflatun, inanma xoþ keçən vaxta, Ömrünü bir acý sona döndərər.
Sosyal Medyada Paylaşın:
eflatun.kesheli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.