İçimeki hüzün mevsimi

Ýçim bir sonbahar.
Üþütüyor beni.
Yavaþ yavaþ demlenen.
Hüzünün demi.

Yapraklarýmý döküyor.
Yalnýzlýðýn esintisi.
Yine savruluyorum.
Boþluðun sarmalýn da.

Henüz kýþa çok var.
Belliki erken uðrayacak bana.
Þimdiden his ettiri verdi kendini.
Doðaya benzemez.

Ýnsanýn iç dünyasýnki mevsimi.
Yaz iken.
Bakarsýn sonbahara.
Dönü verirsin.
Sosyal Medyada Paylaşın: