Ne renkler kaldý ne tenler! Siliniyor eskiden kalan son izler. Ne çok sükut eden var. Anladým bazen susmak gerekiyormuþ. Çýðlýk çýðlýk göz yaþý dökmek gerekiyormuþ. Þimdi eski bir radyoda ses yayýlýyor ortamlara, Gidiyorum bir nehirde bilinmeyen hayatlara. Kök tutan yalnýzlýðýmýn sesi yayýlýyor oralara.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Serkan BOL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.