Tut Elimden Allahım

Dünyadaki çevreme muhabbet aðlarý ör
Ayaklarým yürürken tut elimden Allah’ým
Gafletimden dolayý isyanýmý sen hoþ gör
Herkes beni yererken tut elimden Allah’ým.

Ebediyim zannýyla tembellikten boþ durdum
Gereksiz çok þeylerle bedenimi coþturdum
Karným þiþsin istedim ekmek diye koþturdum
Geçim derdi gererken tut elimden Allah’ým.

Vuslata ermek için hayat büyük ganimet
Sýnav sorusu çok zor ürkütüyor hezimet
Kaybedince anlýyor saðlýk bulunmaz nimet
Hastalýktan erirken tut elimden Allah’ým.

Uzlaþmak umuduyla baþýma kuþlar kona
Düðünde halay çekip gelmiþ bulunduk sona
Dostlarýmýn gücüyle kapanýyor bak vana
Son nefesi verirken tut elimden Allah’ým.

Ummanýna akarken daðýtmadan hizamý
Lehime oylattýr hep büyüklerde izaný
Aðlatýp sýzlatmasýn þu mahþerin mizaný
Azrail’in gelirken tut elimden Allah’ým.

Bilmediðim yerlere can kafesten uçuyor
Emekle beslediðim sevdiklerim kaçýyor
Ruhumdaki med cezir bir yalnýzlýk saçýyor
Korkudan ürperirken tut elimden Allah’ým.

20.12.2018
Ahmet Çelik
ÝZAN: Anlayýþ, anlama yeteneði

Sosyal Medyada Paylaşın: