İkindi Rubaileri-27

GÖNÜL SOFRASI

O aðlak gözlerine gülüþünü gizle yâr!
Hüzünkâr gidiþine geliþini gizle yâr!
Tebessüm ikram eyle gönül sofralarýnda
Bir somunu ikiye bölüþünü gizle yâr!

ELÝF MÝSALÝ

Memleket yaþ dökerken bir kere gülmedik biz
Ekmeðimizi böldük, vataný bölmedik biz
Hainlerin önünde durduk elif misali
Milletçe kýyamdayýz, çok þükür ölmedik biz

AKÞAMÜZERÝ

Ömrümüzün nehrinden seneler aktý gitti
Dünya seyir terasý, her gelen baktý gitti
Seher vakti gelenler, döndü akþamüzeri
Vakitsiz göç edenler yüreði yaktý gitti

GÜN AKÞAMLIDIR

Hayat bazen neþeli, bazen gamlýdýr gülüm!
Durmaz ayný kararda, kalp evhamlýdýr gülüm!
Geriye hüzün kalýr ömrünün ahirinde
Kanma þafak vaktine, gün akþamlýdýr gülüm!

ZAMANIN BEÞÝÐÝNDE

Birinin attýðýný, öbür insanlar tuttu
Ýçimdeki kuyular nice Yusuflar yuttu
Karaya ak diyenler, ak’a kara dediler
Zamanýn beþiðinde bu çað bizi uyuttu

HAKÝKATÝN ÇAÐRISI

Sabahlarý müjdeler gecelerin aðrýsý
Yalaný derdest eder hakikatin çaðrýsý
Yepyeni þeyler söyle, yenilensin köhne çað
Henüz söylenmemiþtir sözlerin en doðrusu

M. NÝHAT MALKOÇ

Sosyal Medyada Paylaşın: