kimse uyanmamýþtý in cin top oynuyordu bir sokak lambasýnýn ýþýðýnda durup benden habersiz bu þiiri yazýyordu sana parmak uçlarým baðýra çaðýra salya sümük aðlaya aðlayaaa
sorun uykusuz gözlerime senin ellerinle uyku giydirmekti sonra da ilmek ilmek örmendi sevdanýn desenini sýzýlý göz bebeklerime
âhhh iþte bu körolasý mesafeler bitmek bilmeyen mecburiyetler yordu bizi sevgilim yorduuuu
vücut yoruldu beyin yoruldu gönül yoruldu kalp yoruldu aþk da yoruldu
yorulduk sevgilim yoruldukkk
hadi býrakalým herþeyi çay demini aldý bile sevgilim sen þimdi taze gevrek iki simit kap da gel kurulalým aþkýmýzýn baðrýndaki göl kenarýna güneþ yarý çýplaklýðýyla aðzý açýk gülümserken mavilik kýzýllýða ev sahipliði yaparken ördeklerle paylaþýrken sýmsýcak lokmamýzý
tek bardaktan içelim çayýmýzý ince belli olsa da olur olmasa da yeter ki dudak izlerimiz yorgunluðumuzdan sonsuz aþkla bir güzel öpsün sevgilim öpsünnn...
nagi han
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nagihan ERGÜL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.