Biliyorum... Ayrýlýk zamaný geldiðinde Vedalaþmak, çok zor gelmiþti Her köþesinde.. Hey dostlar neredesiniz diye Kaldýrýmýnda,sokaðýnda Baðýrmak gelir içimden.
Ah! be suluova... Seni aramak iþte böyle bir þey. Yapraklarýn sarardýðý mevsimdi Akdað çamlarýný dökerken Suluova kaldýrýmlarýna Kahverengiye tutsak sokaklarýn Suluova rüzgarlarýnda Nur ýþýklar saçardý. Yaðmurlar, Damla, damla düþerken Ten rengi evlerin çatýlarýna Suluova karanlýðýnda Gölgesinde,gençliðimizi saklardý
O,bir sýrdý.. Açýklayamadýðým Suluova göz yaþlarýnda. Kimseye söyleyemediðim Gülüþlerim,kavgalarým Hayallerim vardý... Saklanan gri, Sevdalarýmsa hiç eksik olmadý Þimdi... Ne demeli bilmem ki Hatýrlarsan, Döneceðimi bildiðin halde Veda bile etmeden Sen çekip gitmiþtin...
Sosyal Medyada Paylaşın:
mitat noyan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.