Umudu Kollarıma Takıp Gezemiyorum

Damla damla hüzünler düþerken kirpiðimden
Güneþi gözlerimle yakýp süzemiyorum
Kanadý kýrýk kuþlar uçarken yüreðimden
Mutluluðun resmine bakýp çizemiyorum

Yitik hayallerimle gezdiðim yollarýmdan
Bana dönemiyorum kaybolan yýllarýmdan
Büyüttüðüm çiçekler kopunca dallarýmdan
Umudu kollarýma takýp gezemiyorum

Ay ýþýksýz dolanýr görünmüyor tek hâle
Ruhum bukalemun mu? Dönüyor halden hale
Öyle karýþýðým ki dolanmýþým meçhule
Düðümlenen kalbimi çekip çözemiyorum

Gözü yaþlý sonbahar kime sormuþ aðlýyor
Sazým türküleriyle tele vurmuþ çaðlýyor
Aleviyle yangýným kalbi sarmýþ daðlýyor
Canda caný kül edip yakýp ezemiyorum

Ýçtikçe dertlerimi gamla kederle yasla
Gel de þimdi beyazý siyahlarla kýyasla
Bir sarhoþ olabilsem diyorum ama asla
Yudum yudum gönlüme akýp sýzamýyorum...

Gülseren MORKAN
Sosyal Medyada Paylaşın: