Zamanýn birinde bu gün
Dünyanýn rahmine bir umut düþmüþ
Çiçekler hep bir aðýzdan seslenmiþler
Ey yalnýzlýk grisi
Ey Quasimodo
Koklamak kamburlara yakýþmayan bir elbisedir
Uzaklaþ ;
üstün baþýn düþ yamasý
Ordan çýktým,
kalbim kendini umuda zincirlemiþ halde
Çok haber saldým gelmedi benimle
Can damarlarým týkalý bir haldeyim
Þimdi beton tacirlerinin yönettiði bir ülkede
Çimento torbalarýndan bir kule yaptým kendime
Yaðmuru hesaba katmamýþým hay aksi
Uyandýðýmda çoktan hapsolmuþtum katý kurallara
Beklemek elimden tuttu;
kalkmýþ takliti yapýyorum
Unutmanýn manþetine yaldýzlý harflerle yazmýþlar adýmý
Üçüncü sayfa bir haber kovamýnda davranýyorum
Sen okuma.
Pýrýltý çiçeklerin görünmeyen rengidir
Görmeme izin verdiði tek þeydi þu hayatýn
Anlamsýzlýðý seçen viyolonsel konçertosu
Yollarýn uzadýðý yerde çalýyorlardý þarkýmýzý
Bense koklamaya koþullu bir terziydim
Dike dike bitiremedim söküllerimi
Afedersiniz bayan Esmeralda
Arzen Ata
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.